Beeldbeschouwing:
· - Schreeuw van Edvard Munch, 1893.
· - Je ziet een man op een burg met de zee achter
zich. Zijn gezicht vertoont een schreeuw en laat wanhoop zien.
· - De Schreeuw is een psychisch zelfportret van Edvard
Munch. Het is een schilderij gebaseerd op een eigen traumatische ervaring. Op
een avond wandelde Munch met vrienden terug naar de stad Oslo. Ze bleven staan op een brug.
Terwijl zijn vrienden doorliepen bleef Edvard staan, aangegrepen door het
landschap en de lucht met de ondergaande
zon. Hij hoorde en voelde het landschap rondom hem schreeuwen. Hij kreeg een
onmachtig en depressief gevoel. Deze gebeurtenis maakte zo
veel indruk op hem dat hij deze gebeurtenis later vastlegde op doek.
· - Dit kunstwerk is geschilderd en bestaat uit
golvende lijnen. Het hele landschap, inclusief de man, kronkelt. De angst
overheerst in de panische penseeltrekken die de geluidsgolven van de tomeloze
schreeuw weergeven.
· - Munch was een expressionistische kunstenaar. In
het expressionisme tracht de kunstenaar zijn gevoelens, zijn ervaringen, voor
de waarnemer uit te drukken door een zekere vervorming van de werkelijkheid.
Vooral de gevoelswaarde, het onderbewuste, dat de kunstenaar ervaart naar
aanleiding van het onderwerp, voert de boventoon.
· - Ik vind dat het Munch goed gelukt is om zijn
gevoel van wanhoop in dit schilderij te verwerken. Als toeschouwer voel je de
paniek die hij ook voelde door de wilde bewegingen die het penseel heeft
gemaakt.
Beeldaspect:
Hoofdcategorie
|
Lijn
|
Deelbegrip
|
Lineair
|
Korte omschrijving van het begrip
|
Lineair betekent dat het werk uit lijnen is opgebouwd (in
tegenstelling ot kleurvlekken, grijswaarden of vlakken).
|
Hoe in de afbeelding
|
In het schilderij is de brug gemaakt door evenwijdige arcering. De
zee en de man zijn weergegeven door gebogen en gekronkelde lijnen.
|
Welk effect in de afbeelding
|
De gebogen, gekronkelde lijnen laten het geschreeuw van het landschap
zien die doordringen in de man. Dit veroorzaakt paniek en een panisch gevoel.
|
